در این مقاله قصد داریم در مورد عوامل برانگیزننده و تاثیرگذار بر وزوز صحبت کنیم
عوامل برانگیزاننده و تاثیر گذار بر وزوز
موارد مختلفی وجود دارد که به پیچیدگی وزوز می افزاید.
بررسی ها حاکی از افزایش وزوز با افزایش سن افراد می باشد؛ بطوریكه شیوع وزوز در بین افراد 40 ساله و مسن تر بیشتر می باشد.
از آنجا که بسیاری از این افراد دچار کم شنوایی هستند، به نظر می رسد کم شنوایی مرتبط با سن یک عامل محرک یا علت وزوز باشد، اما از آنجا که بسیاری از افراد در این محدوده سنی اغلب مشكلات سلامتی دیگری (به عنوان مثال دیابت) را تجربه می کنند، کاهش شنوایی مرتبط با سن به خودی خود ممكن است تنها عامل وزوز نباشد.
وزوز گوش معمولا بلافاصله پس از مواجهه شدید با نویز ظاهر می شود. در این موارد که وزوز گوش بلافاصله بعد از یک حمله شروع می شود، کم شنوایی بوجود آمده، محرک احتمالی یا علت اصلی وزوز تلقی می شود. با این حال در صورت قرار گیری مكرر در معرض نویز با سطوح پایین، وزوز ممكن است به طور ناگهانی ماه ها یا سال ها پس از قرار گیری در معرض نویز ظاهر شود.
در این مثال، وزوز گوش می تواند ناشی از کم شنوایی، ناشی از افزایش سن، قرار گرفتن در معرض نویز، ترکیبی از این دو عامل یا دیگر مشكلات سلامتی باشد.
همچنین وزوز گوش اغلب پس از یک دوره طولانی درمان با داروهای اتوتوکسیک (داروهای سم گوش) خاص مانند سیس پلاتین و آنتی بیوتیک های آمینوگلیكوزید که به نورون ها و سلول های مویی داخل حلزون آسیب می رسانند، ایجاد می شود.
در این موارد، چند هفته پس از شروع درمان، وزوز همراه با کم شنوایی بوجود می آید.
در حالی که احتمالا کم شنوایی حلزونی عامل مهمی در بوجود آمدن وزوز می باشد، اما سمیت سیستمیک این داروها (به عنوان مثال، نفروتوکسیسیتی، التهاب سیستمیک) می تواند از عوامل مؤثر در بوجود آمدن وزوز باشند.
دوزهای زیاد آسپیرین (ماده فعال آن استیل سالیک اسید می باشد)، که معمولا برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود، باعث بروز سریع وزوز و کاهش شنوایی حلزونی می شود.
با اینكه آسپیرین یک داروی تسكین دهنده درد می باشد اما به راحتی از سد خونی-مغزی عبور کرده و به احتمال زیاد تأثیرات زیادی بر CNS می گذارد.
همچنین وزوز با بیماری منیر، مولتیپل اسكلروزیس، دیابت، ضربه به سر، اختلالات گوش میانی، وستیبولار شوانوما، اختلالات مربوط به مفصل فک پایینی و سایر شرایط پزشكی همراه است.
بسیاری از داروهای درمانی با اینكه باعث کم شنوایی نمی شوند ولی با وزوز گوش در ارتباط هستند، با این حال درصد افراد مبتلا به وزوز بوسیله این داروها بسیار کم می باشد (به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد مالاریا، NSAID و استروئیدها).
برخی افراد فكر می کنند که وزوز صرفا با کم شنوایی همراه است ولی لازم به ذکر است که این فرضیه نادرست می باشد زیرا افرادی وجود دارند که با وجود کم شنوایی دچار وزوز نمی باشند.
با این حال شروع وزوز ممكن است نیاز به کم شنوایی به علاوه برخی فاکتور های دیگر داشته باشد. وزوز احتمالا یک اختلال چند عاملی می باشد که درک و درمان آن دشوار است.
